π•πšπ§ 20-0 𝐚𝐜𝐑𝐭𝐞𝐫 𝐧𝐚𝐚𝐫 1-0 𝐯𝐨𝐨𝐫: 𝐬𝐚𝐦𝐞𝐧 𝐰𝐞𝐫𝐀𝐞𝐧 𝐚𝐚𝐧 𝐞𝐞𝐧 π›πžπ­πžπ«πž 𝐭𝐫𝐚𝐧𝐬𝐒𝐭𝐒𝐞 𝐯𝐨𝐨𝐫 𝐣𝐨𝐧𝐠𝐞𝐫𝐞𝐧 𝐦𝐞𝐭 π„πŒπ

Steeds meer jongeren met een Ernstige Meervoudige Beperking (EMB) bereiken de leeftijd van 18 jaar. Tegelijk worden hun zorgvragen complexer. Dat vraagt om extra aandacht voor een zorgvuldige overgang van de kindzorg naar de volwassenzorg: de zogenaamde transitie 18-/18+.

Dit artikel is afkomstig van Kenniscentrum Kinderpalliatieve Zorg

Op hun 18e maken jongeren met EMB en hun ouders de overstap naar een nieuwe medische wereld. Zij worden verwezen naar een arts Verstandelijk Gehandicapten (VG) en de huisarts, vaak zonder dat er al een vertrouwde relatie bestaat. De meeste artsen VG zijn verbonden aan een zorginstelling, terwijl deze jongvolwassenen meestal nog thuis wonen. Door personeelstekorten en wachtlijsten, met name bij complexe zorgvragen, is passende zorg vaak moeilijk te organiseren.

De verantwoordelijkheid voor het regelen van zorg komt hierdoor vaak op de schouders van ouders terecht. Zij zijn nog niet bekend met het volwassen zorgsysteem en voelen zich overbelast. Artsen VG ervaren tegelijkertijd dat zij met een "20-0 achterstand" beginnen. De zorg is complex, de situatie nieuw en de samenwerking moet nog opgebouwd worden.

Hoe kan de transitie dan beter verlopen? In een nieuw rapport van het Kenniscentrum Kinderpalliatieve Zorg en de Nederlandse Vereniging van Artsen voor Verstandelijk Gehandicapten (NVAVG) wordt hierop antwoord gegeven. Het rapport bevat verschillende voorbeelden die laten zien hoe de transitie beter kan. Zoals met een tijdige voorbereiding, een warme overdracht en een zachte landing in een nieuwe zorgomgeving.

Lees het rapport via deze link.

Voor wie is dit rapport bedoeld?